«Εφυγε» ο Γιώργος Κώνστας

 Μια ακόμα μεγάλη απώλεια μετράει ο ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ, μετά το σημερινό θλιβερό άγγελμα του θανάτου του βετεράνου ποδοσφαιριστή Γιώργου Κώνστα.

 Ο Πρόεδρος Γιώργος Οικονόμου και  η διοίκηση του ερασιτέχνη ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια  στην οικογένειά του.

 Το παρακάτω αφιέρωμα του έγκριτου Δημοσιογράφου κ. Βαγγέλη Γυφτόπουλου αναφέρεται διεξοδικά στην πορεία του Γιώργου.

Γιώργος Κώνστας : “Ο ΠΑΣ Γιάννενα ήταν ένα μεγάλο σχολείο ζωής”

Ο κάθε ποδοσφαιριστής που πέρασε από τον ΠΑΣ (Γιάννενα) έχει τη δική του ιστορία και σήμερα δίνουμε τον λόγο στο Γιώργο Κώνστα, που φόρεσε 12 χρόνια (1978-1989) τη φανέλα του «Άγιαξ» και για ένα διάστημα ήταν και ο αρχηγός.

Ξεκίνησε από τον Εθνικό Φιλιππιάδας μαζί με το Νίκο Λάππα και για ένα διάστημα στην παρέα των παικτών από εκείνη την περιοχή προστέθηκε και ο Ηλίας Ρίζος. Ο Γιώργος Κώνστας ξεχώριζε για το ήθος και το πάθος στο γήπεδο και σήμερα θυμάται τα παλιά και σχολιάζει τον σημερινό ΠΑΣ, αλλά αναφέρεται και σε μια σημαντική προσπάθεια που κάνει στη Φιλιππιάδα με την ακαδημία «Φιλιππιάδα 2004» που συμμετέχει και στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πρέβεζας/Λευκάδας.

-Γιώργο πόσα χρόνια έπαιξες στον ΠΑΣ;

«Πήγα το 1978 μετά από κάποια δοκιμαστικά τεστ που έκανε ο Αντώνης Γεωργιάδης και τον Δεκέμβριο 1980 υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο με προπονητή τον Γιάτσεκ Γκμοχ. Έφυγα από τον ΠΑΣ το 1989 μετά το μπαράζ με τον Εθνικό στην Πάτρα, όπου χάσαμε την άνοδο στην Α’ Εθνική. Ήταν ωραία και ηρωικά χρόνια».

-Μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στην ομάδα, μπορώ να ρωτήσω τι σημαίνει για σένα ο ΠΑΣ;

«Σημαίνει κάτι το πολύ σημαντικό στη ζωή μου. Μας ανέβασε κοινωνικά και επαγγελματικά, μας έδωσε πολλά φώτα να αντιμετωπίσουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας. Μέσα από ένα άγνωστο χώρο βρεθήκαμε στην ποδοσφαιρική επιφάνεια. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο, μάθαμε πολλά πράγματα. Να το πω έτσι απλά και λαϊκά: Ο ΠΑΣ μας έκανε ανθρώπους».

-Δώδεκα χρόνια είναι μια ζωή. Είδες τον ΠΑΣ σε όλες τις καταστάσεις και θέλω να μου πεις πόσο βαριά είναι η φανέλα του ΠΑΣ;

«Όποιος ποδοσφαιριστής φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΣ πρέπει να αισθάνεται μεγάλη τιμή. Κι όποιος πάτησε το χόρτο στους «Ζωσιμάδες» παίζοντας μπροστά σ’ αυτό τον υπέροχο κόσμο, ένιωσε κάτι το πολύ ξεχωριστό και σημαντικό στην καριέρα του. Δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες για να κάνω τον καλό, αλλά αυτά που λέω βγαίνουν μέσα από την ψυχή μου. Ο ΠΑΣ σε όποια κατηγορία και να παίζει, είναι πάντα μεγάλη ομάδα. Κι αυτό φάνηκε όταν πέρασε δύσκολα χρόνια και έμεινε όρθιος».

-Πως ένιωσες εσύ βρισκόμενος ξαφνικά από τον Εθνικό Φιλιππιάδας στα αποδυτήρια του ΠΑΣ και δίπλα σε μεγάλους παίκτες;

«Πριν πάω στον ΠΑΣ αισθανόμουν δέος για τους παίκτες που είχε. Δεν φανταζόμουν ούτε στα όνειρά μου ότι θα γινόμουν συμπαίκτες μ’ αυτούς και θα έπαιζα δίπλα τους. Αλλά είχα πάθος για τη μπάλα, προσπάθησα πάρα πολύ και έκανα τιτάνια προσπάθεια να παίξω στην ομάδα. Σε εκείνο τον ΠΑΣ δεν ήταν τόσο εύκολο να πάρεις φανέλα γιατί υπήρχε συναγωνισμός και μεγάλοι σε αξία ποδοσφαιριστές. Όχι μόνο να παίξεις, αλλά και στην αποστολή του ΠΑΣ να ήσουν, ήταν μεγάλη τιμή. Εμείς δεν ήρθαμε από το πουθενά για να πάρουμε φανέλα, αλλά προσπαθήσαμε και κουραστήκαμε πάρα πολύ. Προσωπικά είμαι και τυχερός που βρέθηκα δίπλα σε μεγάλους παίκτες και μεγάλους προπονητές που μας έμαθαν το σωστό ποδόσφαιρο. Ότι καλύτερο υπήρχε από πλευράς προπονητικής από την Ελλάδα περνούσε και από τον ΠΑΣ»

-Αυτό είναι αλήθεια. Δεν είναι λίγο πράγμα, όπως η δική σου περίπτωση, να έχεις δουλέψει με Γεωργιάδη, Γκμοχ, Σιόντη, Αργύροφ, Αρχοντίδη, Πρόκοπ….

«Βάλε τον Φαφιέ που ήρθε το 1987 από την ΑΕΚ, τον Καραπατή, τον Διαμαντόπουλο και άλλους. Εντάξει άλλοι είχαν τα θετικά και τα αρνητικά, αλλά ο ΠΑΣ σαν ομάδα ήταν ένα μεγάλο σχολείο που μας έδωσε πολλά εφόδια. Και εμείς ότι μάθαμε, προσπαθούμε να τα περάσουμε στα νέα παιδιά».

-Γιώργο πιστεύω να βλέπεις τους αγώνες του ΠΑΣ. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου;

«Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που αυτή η ομάδα εμπνέει μια σιγουριά και μια ωριμότητα. Έχει αγωνιστική σταθερότητα σε όλα σχεδόν τα παιδιά, δεν έχει σκαμπανεβάσματα να πηγαίνει μια ψηλά και μια χαμηλά και μια ψυχολογία του νικητή που εμπεδώθηκε στα παιδιά. Συγχρόνως με τα αποτελέσματα προσφέρει και καλό θέαμα στον κόσμο. Ήταν σημαντικό που πήραν ένα Έλληνα προπονητή που δουλεύει με νέα παιδιά. Αυτό το μοντέλο που έχουν φέτος στον ΠΑΣ δίνουν κίνητρα στα υπόλοιπα παιδιά που είναι σε ερασιτεχνικά σωματεία να προσπαθούν περισσότερο, γιατί ξέρουν ότι κάποια στιγμή θα ανοίξει η πόρτα του ΠΑΣ».

-Μίλησέ μας για τη σημαντική προσπάθεια που κάνεις στη Φιλιππιάδα με ιδιόκτητα γήπεδα και την ακαδημία «Φιλιππιάδα 2004».

«Με τον αδελφό μου ξεκινήσαμε μια σημαντική προσπάθεια το 2004, γι’ αυτό και η ομάδα λέγεται «Φιλιππιάδα 2004». Κάναμε δύο γήπεδα, το ένα με φυσικό χόρτο και το άλλο με πλαστικό τάπητα, με ηλεκτροφωτισμό και με λεωφορείο για τις μετακινήσεις της ομάδας. Υπάρχει καφετέρια για να κάθονται οι γονείς και άλλοι επισκέπτες. Κάνουμε αγώνα και μεγάλη προσπάθεια η οποία έχει απήχηση και αυτό μας γεμίζει ικανοποίηση. Έχουμε παιδιά από τη Φιλιππιάδα και τα γύρω χωριά της. Κάποια παιδιά πήγαν σε ομάδες Δ’ Εθνικής και κάπου παραπάνω».

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΟΥ (ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ)